10 مورد از علائم کمبود اعتماد به نفس و راهکارهای آن | زهره بیک مراد

زهره بیک مراد هستم. مدرس خودباوری بانوان و دراین مقاله قصد دارم در مورد علائم کمبود اعتماد به نفس با شما همراهان عزیز صحبت کنم.

اول اعتماد به نفس را تعریف می کنم، تا با شناخت بیشتری به موضوع مان بپردازیم.

اعتماد به نفس به این معنی است که من به توانایی های ام باور دارم و در جهت آن، اقدامات ام را انجام میدهم.

 اعتماد به نفس پایین ، باور ما را نسبت به توانایی های مان برای موفقیت  ضعیف می کند.

خیلی از افراد اعتماد به نفس پایینی دارند، ولی نسبت به آن آگاه نیستند، تا متوجه شوند، چه چیزی آن ها را به عقب می کشد.

در  طول زندگی، فرصت های نابی را از دست می دهیم در حالی که نمی دانیم کمبود اعتماد بنفس باعث این از دست دادن ها هست.

همه ما توانایی های زیادی داریم، ولی بخاطر عدم خودباوری و کمبود اعتماد به نفس آن ها را به مرحله رشد و شکوفایی نمی رسانیم.

علائم کمبود اعتماد به نفس را برسی می‌کنیم

 

۱.ادراک منفی از خود:

افرادی که دچار کمبود اعنماد به نفس هستند، تفکرشان درباره خود، بیشتر در این محور می چرخد: که نمی توانم، نمی شود، از پس آن برنمی آیم. مردم شانس دارند، ما که از این شانس ها نداریم،  اگر بفهمند من کی هستم، اصلا با من ارتباط نمی گیرند…..

و خود را فرد توانمندی نمی بینند و به توانایی های شان، باور ندارند.

در صورت یک اشتباه یا یک خطا سریع خود را سرزنش می کنند.

و همین می شود که ضعف های زیادی را در خود به وجود می آورند و هر زمان، با گفتنِ : دیدی نتونستم، دیدی گفته بودم نمی شه، مهر تایید بر آن ضعف می زنند. و هر روز ترس های بیشتر و عملکرد ضعیف تر را برای خود به وجود می آورند.

این یکی از علائم هست که در مورد خود چه می گوییم، با خودمان چگونه سخن می گوییم، از عملکرد خود چه برداشتی را داریم.

اگر در اکثر مواقع نظر مثبتی را نداریم و نسبت به خود بی اعتماد هستیم، اینجا باید گوش به زنگ باشیم که دچار کمبود اعتماد به نفس هستیم.

۲.نداشتن حدومرز:

نبودن مرزها، شما را آسیب پذیر می کند، عصبانی می کند و به جای این که تمرکزتان روی رشد و پیشرفت باشد، روی حرف ها و عکس العمل ها می رود.

داشتن حدومرز مثل یک چارچوب می ماند که تعیین کرده اید و باعث می شود، به جای تمرکز روی مسائلی که مغایر با اهداف تان است، روی چیزهایی زمان و انرژی بگذارید، که شما را به سمت رشد و پیشرفت تان سوق می دهد.

اگر از دخالت بقیه در زندگی تان رنج می برید، اگر در مقابل درخواست های نابجا قرار می گیرید. اگر در ارتباطات احساس می کنید، خارج از چارچوب با شما رفتار می شود، برای خود حدومرز تعیین کنید و برای دیگران هم در موردش صحبت کنید. تا آن ها هم از این موارد آگاه شوند.

3_انجام بیش از حد کارهای دیگران:

فردی که اعتماد به نفس ندارد، منتظر تایید از طرف دیگران است. به همین خاطر، در خیلی از مواقع شرایط خودش را در نظر نمی گیرد، به خود سخت می گیرد، طبق خواسته دیگران رفتار می کند، فقط به این دلیل که مورد تایید دیگران باشد.

دوست مریم، از او می خواهد روز تعطیل را به جای او شیفت بماند، مریم هم سریع می پذیرد. هر زمان مسئولیتی را به مریم واگذار می کرد، مریم بخاطر این که اعتماد به نفس نداشت و می خواست حتما دوست خوبی به نظر برسد، بلافاصله قبول می کردو وقتی دوست اش از او تشکر می کرد، می گفت : نه، من که کاری نکردم. یا ای بابا، این چه حرفیه؟

و کمک خود را به عنوان یک وظیفه نشان می داد، نه کمکی که در حال حاضر کرده است.

تا اینکه یک روز با وجود مشغله های کاری زیادی که داشت، نتوانست به دوست اش کمکی کند، ولی چون همیشه به راحتی قبول کرده بود، حالا که نمی توانست، دوست اش هم انتظار بیجا از او پیدا کرده بود.

در صورتی که ما می خواهیم، به دیگران کمکی کنیم، پس بهتر است این موضوع را به آن ها بگوییم.

مثلا از همان اول که دوست مریم از او خواست، تا به جایش شیفت بایستد، مریم بجای یک باشه ی خشک و خالی که انتظارات را از او بالا میبرد و به شکل یک وظیفه تبدیل می کند، بگوید، خوشحال می شم بتونم کمک ات کنم.

با همین جمله می توانیم نگاه طرف مقابل را تغییر دهیم، و از حالت وظیفه به حالت کمک کردن تبدبل اش کنیم.

و این کاری است که افراد با اعتماد به نفس انجام می دهند و از آن لذت می برند.

۴.بله گفتن های سریع به درخواست دیگران:

 

خیلی اوقات درخواست هایی از شما می شود که شاید تمایلی به قبول کردن آن ها ندارید، ولی بخاطر نبود اعتماد به نفس در نه گفتن و نداشتن این مهارت، بدون ارزیابی موقعیت، آن را می پذیرید و شرایط را برای خود سخت می کنید و در واقع خود را به دردسر می اندازید.

در صورتی که، افرادی که اعتماد به نفس دارند، این فرصت را به خود می دهند، که از خود بپرسند،

آیا این کاری است که می خواهم انجام دهم؟

آیا این درخواستی است که می خواهم بپذیرم؟

و اگر جواب شان نه بود، آن را نمی پذیرند. چون خودباوری دارند و بخاطر داشتن اعتماد به نفس این توانایی را در خود می بینند، که به هر درخواستی بله نگویند و آن را نپذیرند.

(در مورد تکنیک نه گفتن در ایبوک 17 راز خودباوری صحبت شده)

۵.توانایی های خود را نمی شناسند:

همه ما دارای توانایی های زیادی هستیم. که در مورد، بعضی از آن توانایی ها آگاه هستیم و در مورد بعضی از آن ها ناآگاه هستیم.

و ناآگاهی ما نسبت به آن توانایی ها، به این معنا نیست که توانایی کمی داریم.

افرادی که دچار اعتماد به نفس کمی هستند، وقتی در مورد توانایی های شان از آن ها سوال می پرسیم، می گویند من که توانایی ندارم. یا این چیزهای که من بلدم، بقیه هم بلدن، یا فقط تعداد محدودی توانایی دارم.

برای این که به توانایی های خودمان آگاه شویم، بهتر است یک دفتر و خودکار برداریم و آن ها را بنویسیم.

سعی کنیم 20تا از توانایی های مان را بنویسیم.

شاید همین الان همه ی آن ها به ذهن تان نرسد. اشکالی ندارد. هرزمان یا در هر جایی یادتان افتاد بنویسید.

مثلا توانایی آشپزی کردن، توانایی نقاشی کشیدن، توانیی دسر درست کردن ، توانایی تایپ سریع، توانایی نویسندگی، توانای ساختن کلیپ های نمایشی، توانایی رانندگی ، توانایی خیاطی، توانایی ارتباط برقرار کردن، توانای حل مسائل، توانایی دیزاین تولد، توانایی ساختن ایده های خلاقانه، توانایی شنا کردن، توانایی آموزش دادن، توانایی مدیریت زمان، …

هر وقت احساس ناتوانی به شما دست داد. با نگاه به این لیست می توانید باور به خود را تقویت کنید.

۶.در جمع ها از صحبت پرهیز می کنند:

افراد خجالتی که از کمبود اعتماد به نفس رنج می برند، زمانی که در جمع ها حاضر می شوند، خیلی اوقات حرفی برای گفتن دارند و خیلی اوقات اطلاعاتی را در مورد موضوع مورد نظر دارند، یا سوالی برای شان پیش می آید، ولی با وجود اینکه برای شان مهم هست که صحبت کنند، این کار را انجام نمی دهند، چون نگران طرز تفکر بقیه در مورد خودشان هستند یا این که احساس می کنند، بیان مناسبی ندارند و اگر حرفی بزنند، ممکن است تپق بزنند و با خود می گویند:

ممکن است فکر کنند زیاد مطالعه نمی کنم.

ممکن است فکر کنند باهوش نیستم.

ممکن است افرادی که در جمع هستند، با خود بگویند، این چه حرفی بود این زد.

در صورتی که یک فرد با اعتماد به نفس می داند که می تواند به عنوان یک مهارت فن بیان را آموزش ببیند. و می داند که او هم مثل بقیه می تواند نظرش را بدون تحمیل کردن بیان کند.

۷.زبان بدن بسته دارند:

زبان بدن، هم روی اعتماد به نفس درونی ما اثر می گذارد و هم دیگران از روی آن متوجه اعتماد به نفس ما می شوند.

یعنی بدون صحبت کردن، با رفتارهای فیزیکی مان می توانیم پیام مان را به دیگران منتقل کنیم.

پس شخصی که از کمبود اعتماد به نفس رنج می برد، با زبان بدن اش هم این موضوع را نشان می دهد.

قبل از این که صحبتی کنیم ، حالت ها و رفتارهای ما دیده می شود.

زمانی که وارد یک جمع می شویم،  سرگرم شدن با گوشی خود و تکیه دادن روی یک پا و پایین نگه داشتن سر و یواشکی نگاه کردن، نشان از کمبود اعتماد  به نفس ما دارد.

در صورتی که ورودمان با نگاه کردن به روبه رو و لبخند و صاف و بدون خمیده گی باشد، نشان از اعتماد به نفس ما دارد.

وقتی در ارتباطات مان دست های ما در هم جمع باشند، ما زبان بدن بسته را ایجاد کرده ایم

و زبان بدن بسته مانند ایجاد دیواری بین ما و فرد مقابل مان است و این پیام را دارد که تمایلی به برقراری یا ادامه ارتباط نداریم.

ولی فردی که با اعتماد به نفس است زبان بدن گشوده دارد و در مواقعی که صحبت می کند، دستانش آزاد هستند و در جیب اش نمی گذارد و همین طور از وسایل و کیف اش برای گرفتن در مقابل اش استفاده نمی کند.

۸.دائما” عذرخواهی می کنند:

 

بعضی از افراد مدام عذرخواهی می کنند بدون اینکه کار اشتباهی انجام داده باشند.

مثلا فردی را در نظر بگیرید که می خواهد از پیاده رو رد شود و شخصی در وسط پیاده رو ایستاده و متوجه او نیست.

ببخشید من می تونم رد شم.

به جاش می توانیم بگویم: ممنون میشم راه رو باز کنید تا  بتونم رد شم.

فردی برای مهمان اش کلی تدارک می بیند ولی در آخر می گوید ببخشید اگه غذا خوب نشده عذرمی خوام

بجاش می توانیم بگویم: نوش جانتون تلاش مو کردم تا خوشمزه و باب میل تون باشه

۹.ماندن در دایره امن:

دایره امن، فضایی است که در آن زندگی ما معمولی پیش می رود و زندگیی است که ما طبق عادات مان برای خود فراهم کرده ایم.

در این فضا، ما چالش های کمتری را داریم، استرس کمتری را تجربه می کنیم….ولی وقتی بخواهیم در زندگی مان تغییری ایجاد کنیم، باید پا را فراتر از این دایره بگذاریم.

پا را فراتر از دایره امن گذاشتن، نیازمند داشتن اعتماد به نفس است چون اگر ما توانایی داشته باشیم، ولی این توانایی را باور نداشته باشیم، هیچ کس نمی تواند هیچ کمکی به ما کند.

۱۰.شروع کننده های خوبی نیستند

افرادی که اعتماد بنفس ندارند به دنبال بهانه می گردند که کاری را انجام ندهند، حرکتی نکنند، ارتباطی نگیرند و در نتیجه به پیشرفت نمی رسند و دائما دنبال مقصر هم می گردند.

و بیشتر از این جملات استفاده می کنند:

از من دیگه گذشته، کی حوصله داره، خانواده ام که نمی زارن، شرایط اش نیست، آدم فقط باید شانس داشته باشه و من که ندارم،وقت ندارم…

برای انجام دادن دچار شک و تردید هستند، و اگه های زیادی را بازگو می کنند.

اگه یه کار دیگه کنم شاید بهتر باشه

اگه بزارمش برای بعد شاید وقت بیبشتری داشته باشم

در مرحله بعد، حالا ترس ها جلو می آیند:

نکنه شکست بخورم. نکنه کارم نگیره . نکنه سرم کلاه بره . نکنه همین پول مم از بین بره الان حداقل همین چندرغازو دارم….

در نهایت اصلا شروع نمی کنند و وقتی به خودشان می آیند که خیلی از فرصت ها را از دست داده است.

سخن پایانی در باب علائم کمبود اعتماد به نفس

تلاش کردم در این مقاله با موضوع کمبود اعتماد به نفس ، نکات مهم این حوزه را برای تان بازگو کنم .

خبر خوب این است، همه این موارد قابل حل هستند و می توانید با کار کردن روی خود به اعتماد به نفس و خودباوری برسید و آن را افزایش دهید، تا بتوانید، زندگی تان را آن طور که باید بسازید.

می توانید، زندگیی که در رویاهای تان تصور می کنید را برای خود فراهم کنید.

ماهی را هر وقت ارآب بگیرید، تازه است.

همین الان که این مقاله را خواندی و نسبت به خیلی از مسائل آگاه شدی، شروع کن و روی اعتماد بنفس ات کار کن.

می خواهم همین جا، یک نکته برای افزایش اعتماد به نفس بگویم:

 

صدا های توی ذهنت را بشنو ولی برخلاف اش عمل کن.چون بیشتر این صداها از طرف منتقد درونی مان است که کار اصلی اش تخریب ماست.

مهم ترین کاری که برای افزایش اعتماد به نفس می توانی داشته باشی، اقدام کردن است.

همین الان ببین چه کاری را می خواستی انجام بدهی ولی نداده ایی، همین حالا یک کاری برایش صورت بده.هر چند کوچک. چون  مهم، همان انجام دادنه است.

می خواستی کار جدیدی شروع کنی ولی نکردی، همین الان یک سرچ در موردش در اینترنت انجام بده. به دو نفر که تجربه انجام اش را داشتند، زنگ بزن و در مورد مزایاش سوال کن.یک کتاب در موردش بخوان،…

سعی کن هر روز در برنامه هایت این را قرار بدهی، که یک قدمی را برداری .